ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ: Αυγούστου 2010

1. You goin' miss your candyman - Terry Callier
2. The old man's back - Scott Walker
3. Respect - Rotary connection
4. Hot fun in the summertime - Sly & the family Stone
5. Annabel Lee - The Monks Kitchen
6. Central and remote - Grizzly Bear
7. Living with ghosts - Smoke Fairies
8. Nylon smile - Portishead
9. Pooh song - Tortoise + The Ex
10. One dimension - Simian
11. Not up to you - Bjork
12. Rabbit in your headlights - Unkle
---------------------------------------------
13. Meeting of the spirits - The Mahavishnu Orchestra
14. Ain't feeling too bad - Parish Hall
15. Feeling much better - Flat Earth Society
16. Groove is in the heart - Crocodiles
17. Samling - Dungen
18. Monster's waltz - The Invisible
19. Haunted by a freak - Mogwai
20. Do not as I do - Hanne Hukkelberg
21. There's a rhythm - Ron Sexsmith
22. Corinthian - The Bevis Ford
23. Peaches en regalia - Frank Zappa
24. I never asked to be your mountain - Tim Buckley
25. My eyes are gettin' heavy - Parish Hall

Adam Beattie & the Consultants

O Beattie έχει την ικανότητα να δημιουργεί ηχοχρώματα που σου προκαλούν μια νοσταλγία. Αλλά δεν είναι νοσταλγία για κάτι από τα παλιά, είναι απλά μια γοητευτική νοσταλγία για το τώρα.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον άκουσα. Ήταν στο κλαμπ Green Note στο Camden του Λονδίνου, κάπου στα 2007. Μόλις είχαμε παίξει με τους Pigling Bland και ήταν ο επόμενος στο πρόγραμμα. Μου έκανε εντύπωση η φωνή του και ο στίχος του, ειδικά το τραγούδι Lonesome Pigeon. Γνωριστήκαμε. Μετά από λίγες μέρες με πήρε τηλέφωνο και γύρευε κοντραμπασίστα. Προσφέρθηκα να βοηθήσω. Άλλωστε, γούσταρα τη μουσική του. Είχε κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο, Abu Bozy και είχε ήδη τα περισσότερα τραγούδια για το δεύτερο. Μου έκανε εντύπωση η αποφασιστικότητα του και το πόσο οργανωμένος ήταν. Η πρώτη πρόβα πήγε σπουδαία και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Περάσαμε κάπου ένα χρόνο να γυρίζουμε τα μικρά venues και pubs του Λονδίνου και να σκορπίζουμε τη μουσική του. Κάπου στα μισά πρότεινα και τον Κιτ στα τύμπανα και έτσι συμπληρώθηκαν οι Consultants. Ο Callum που έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα στο γκρουπ, αγόρασε ένα οκτακάναλο reel to reel και αρχίσαμε να ηχογραφούμε demos για το νέο δίσκο σε ένα υπόγειο στο Stoke Newington. Εκείνο το καλοκαίρι έλειπα αρκετά από το Λονδίνο. Είχα τα δικά μου. Hχογραφούσα στην Αθήνα. Τελικά εγκατέλειψα οριστικά. Άφησα τον Colin στη θέση μου. Στις αποσκευές μου είχα τις όμορφες συγκινήσεις που έζησα παίζοντας τη μουσική του Adam και μια δόση λύπης που τους άφηνα, που τους ‘πρόδιδα’. Κρατήσαμε επαφή. Τους παρακολουθούσα από μακριά και χαιρόμουνα που το συνέχιζαν. Σε μια φάση τον κάλεσα στην Κύπρο. Ήρθε, έπαιξε, παίξαμε και μαζί, την αγάπησε, τον αγάπησε και αργότερα ξαναήρθε. Έτσι κάνουν οι παραπάνω. Ερωτεύονται τη ‘φάση’ και σύντομα επιστρέφουν.

Κάπου μεταξύ των δύο του επισκέψεων του εδώ μάζεψε επιτέλους και τα λεφτά για να ηχογραφήσει το δεύτερο δίσκο (διότι δεν υπάρχον δισκογραφικές εταιρείες πλέον που δίνουν λεφτά σε καλλιτέχνες για να ηχογραφήσουν. Και αν το κάνουν είναι δανεικά.) Πλήρωσε το φίλο του Gal από τη Σκωτία, τον έφερε στο Λονδίνο και μετέτρεψαν το σπίτι του στο Dalston για μερικές μέρες σε στούντιο. ‘Έπαιζαν και ηχογραφούσαν όλοι μαζί. Φωνή, κιθάρα στο σαλόνι, τύμπανα στο υπνοδωμάτιο, κοντραμπάσο κάτω από τις σκάλες, στρώματα και διαχωριστικά παντού. Κάθε μέρα μιλούσαμε στο τηλέφωνο και μου έστελλε ό,τι είχαν ηχογραφήσει. Είχα ζήσει τα περισσότερα από αυτά τα κομμάτια από τη γέννηση τους. Ο ήχος στις ηχογραφήσεις ήταν ωμός και ελκυστικός, ζωντανός. Όπως τον ήθελε δηλαδή. Μετά χαθήκαμε για κάμποσο καιρό.

Πριν περίπου ένα μήνα πήρα εμαιλ με το τελικό artwork του δίσκου. Με πληροφόρησε ότι ο δίσκος είναι ήδη στο εργοστάσιο για την κοπή. Επιτέλους αυτή η φανταστική συλλογή τραγουδιών θα δει το φως της ημέρας, σκέφτηκα. Τραγούδια για αποχωρισμούς για ‘καραβοτσακισμένους’ ανθρώπους και για τις όμορφες μικρές στιγμές μιας απλοϊκής ζωής. Το καθένα τους είναι ένα διαμάντι! «We’ll wave from the shore» ονομάζεται το άλμπουμ, τίτλος παρμένος από το ομώνυμο τραγούδι. Το περιεχόμενο χαϊδεύει το αγγλοαμερικανικό φολκ και το μπλουζ του παρελθόντος, μα οι συνθέσεις σε συνδυασμό με το στίχο πατάνε γερά στο τώρα. Η αθεράπευτη αγάπη του για τον Tom Waits διαφαίνεται σχεδόν παντού. Η φωνή του είναι άψογη άλλωτε απαλή όπως στο εισαγωγικό Bone Dry και στην μπαλάντα Everytime we say goodbye, το ομορφότερο κομμάτι του δίσκου κατά τη γνώμη μου, και άλλωτε άγρια και βραχνή (Thrill seeker, Gabriella). Οι Consultants τον ακολουθούν πιστά σε όλα του τα ύφη και σε κάθε δυναμική που επιχειρεί, παραδίδοντας το απαιτούμενο ηχόχρωμα στο κάθε κομμάτι.

Ο Αdam Beattie γεννήθηκε στο Aberdeen της Σκωτίας. Μεγάλωσε στη Γλασκώβη και στη Ζιμπάμπουε. Αργότερα μετακόμισε για σπουδές στο Λονδίνο όπου και παρέμεινε για να βρει την τύχη του σαν μουσικός. Η μουσική του παιδεία ήταν περιορισμένη (σπούδασε κάτι άλλο) πράμα που του δίνει την ευχέρεια να αφοσιώνεται με πολλή αγάπη στη μουσική του και να την αντιμετωπίζει με την απαιτούμενη αθωότητα. Έμαθε λίγο από εδώ και λίγο από εκεί μα παίζει fingerpicking κιθάρα εξαιρετικά. Έμαθε από τα τραγούδια αυτών που θαυμάζει.

Από τον Σεπτέμβριο θα μπορείτε να βρείτε το «We’ll wave from the shore» του Adam Beattie στο κατάστημα Λουβάνα που στεγάζεται στο House of Larimeloon, κάτω από την Γκαλερί Πάνθεον και σε άλλα πρατήρια της Λουβάνα.