Μία σύντομη σκιαγράφηση της μουσικής πορείας του ελλαδίτη καλλιτέχνη Φώτη Σιώτα
‘Είναι αυτός που τραγουδάει το Αερικό του Θανάση’. Αυτά τα λόγια αναγκάστηκα να πω πολλές φορές για να εξηγήσω σε κόσμο ποιος είναι ο Φώτης Σιώτας, κλασικό παράδειγμα του πώς μερικά τυχαία καταλήγουν να στιγματίζουν το όνομα σου στο ευρύ κοινό. Ο Φώτης δεν είναι απλά ένας βιολιστής που έτυχε να τραγουδήσει και το Αερικό του Θανάση Παπακωνσταντίνου αλλά ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης που τα τελευταία 17 χρόνια έχει χαρίσει το δημιουργικό του εαυτό σε άπειρες ηχογραφήσεις, μπάντες και θεατρικές παραστάσεις. Πάντοτε με καλή διάθεση, χιούμορ και αστέρευτες ιδέες είναι ο άνθρωπος που όλοι οι μουσικοί αγαπούν και θέλουν να τον έχουν δίπλα τους.
Ο Φώτης άρχισε τη μουσική του πορεία, όπως μου λέει, σε ηλικία έξι ετών τραγουδώντας στην παιδική χορωδία της Αγία Τριάδας στη Θεσσαλονίκη. Στα εννιά του γράφτηκε στο Κρατικό Ωδείο και άρχισε μαθήματα βιολί και τραγούδι. Στα δεκαεφτά του άρχισε να παίζει με μπάντες της πόλης, με πιο αξιοσημείωτους του Ποδηλάτες του Μανώλη Φάμελλου. Από τα 1993 αρχίζει να παίζει με το Σωκράτη Μάλαμα και το Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ήταν και οι δύο τότε στις αρχές της πορείας τους, όπως και ο Φώτης. Με το Μάλαμα, με τον οποίο υπήρξαν και συγκάτοικοι τότε, δε θα δισκογραφήσει μέχρι το 2007 ενώ με το Θανάση θα παίξει σε αρκετούς δίσκους με αποκορύφωμα την παραγωγή του τελευταίου του δίσκου ‘Ο ελάχιστος εαυτός’. Το 1995 ηχογραφεί μαζί με τους αμερικανούς Chris & Carla (οι φωνές των The Walkabouts) ζωντανά στο Μύλο στη Θεσσαλονίκη. O δίσκος που παίρνει το όνομα Nights between stations κυκλοφορεί την ίδια χρονιά από την αμερικάνικη εταιρεία Glitterhouse. Αμέσως ο Chris και η Carla του ζητούν να τους ακολουθήσει σε περιοδεία στην Αμερική. Δυστυχώς, για λόγους βίζας δεν καταφέρνει να πάει. Το 1998 δημιουργεί το συγκρότημα Ευοί Ευάν με τρεις άλλους μουσικούς με το οποίο συνθέτει τραγούδια, τραγουδά και παίζει βιολί. Ηχογραφούν δύο αξιόλογους δίσκους και μετά χωρίζουν. Ταυτόχρονα παίζει με τους Boomstate, οι οποίοι συνεχίζουν και σήμερα με διαφορετική σύνθεση. Το 2003 σμίγει με την παρέα που ονομάστηκε Γιάννης Αγγελάκας και οι Επισκέπτες μαζί με άλλους 12-13 μουσικούς και κάνουν πρόβες για δύο χρόνια. Το 2005 κυκλοφορεί το ‘Από δω και πάνω’ ένας διπλός δίσκος στον οποίο ο Φώτης είχε προσφέρει αρκετά δημιουργικά. Τον ίδιο περίπου καιρό ζει και τη χρυσή εποχή της αλησμόνητης μπάντας του Θανάση Παπακωνσταντίνου ‘Λαικεδέλικα’.
Sancho 003
Το 2004 ο Φώτης αφήνει την πόλη του τη Θεσσαλονίκη και κατεβαίνει στην Αθήνα. Παράλληλα με τις άλλες ασχολίες αρχίζει μία συνεργασία με τη χορευτική ομάδα Sinequanon και την ίδια χρονιά ανεβάζουν το έργο ‘Ο μυστικός δείπνο’ σε μουσική Θ. Παπακωνσταντίνου. Το 2007 με τον παλιό του φίλο Κώστα Παντέλη (πρώην Πίσσα και Πούπουλα και Ξύλινα Σπαθιά) – τον Κωστάκη όπως τον αποκαλεί- δημιουργούν ένα πρωτότυπο ντουέτο, τους Sancho 003. Το Sanchο από το Δον Κιχώτη που διάβαζε ο Φώτης εκείνο τον καιρό, λόγω μιας παράστασης που δεν έγινε ποτέ, και το 003 από ένα λάθος του σχεδιαστή που χρησιμοποίησε τη φωτογραφία υπ’ αριθμόν 003 στην πρώτη τους αφίσα, βάζοντας τον αριθμό σα μέρος του ονόματος. Από τότε το κρατήσανε. Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους δίσκο το 2009 με τίτλο ‘We buy gold’ μία συλλογή από όμορφα ορχηστρικά κομμάτια γεμάτα μελωδίες και αυτοσχεδιασμούς με έντονη την παρουσία των ζωντανών loops. Ο δίσκος έκανε αίσθηση στην πειραματική σκηνή της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού με αποτέλεσμα να τους καλέσουν να παίξουν σε αρκετά εναλλακτικά φεστιβάλ. Το Φεβράρη του 2010 η κυπριακή Λουβάνα Δίσκοι τους έφερε για συναυλίες στην Κύπρο από όπου έφυγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις. Το καλοκαίρι που πέρασε οι Sancho έγραψαν μουσική για την παράσταση των Sinequanon ‘Ένα ακόμα και φύγαμε’.
Παρόν και εγγύς μέλλον
Αυτές τις μέρες τρέχει και δεν προλαβαίνει. Έχει μόλις τελειώσει την παραγωγή του καινούριου δίσκου του Θ. Παπακωνσταντίνου η οποία τους πήρε δύο χρόνια. Δύο χρόνια ταξίδια από Αθήνα στο Μεταξοχώρι όπου είναι το σπίτι και το προσωπικό στούντιο του Θανάση. Ο δίσκος κυκλοφορεί με την ανεξάρτητη πατρινή δισκογραφική Inner Ear Records, διότι ‘η Lyra δεν πλήρωνε τα κόστα του δίσκου’ όπως μου λέει ο Φώτης. Παίζει τις τελευταίες του συναυλίες με το παλιό του φίλο Σωκράτη Μάλαμα, τον οποίο αναγκάζεται λόγω έλλειψης χρόνου να εγκαταλείψει. Ανεβάζει καινούρια παράσταση και πάλι με τους Sinequanon, με τίτλο ‘Το lose Lauterc’ στη Θεσσαλονίκη όπου έχει όλη την επιμέλεια της μουσικής και επίσης μαζί με τον Κωστάκη παίζουν ζωντανά. Παίζει με τα παιδικά παραμύθια του στενού του φίλου Δημήτρη Μπασλάμ. Χαίρεται το καινούριο του βιολί το οποίο δούλεψε χρόνια για να αποκτήσει. Και το πιο σημαντικό ετοιμάζεται να γράψει καινούριο δίσκο με τους Sancho 003 που θα κυκλοφορήσει με την Conspiracy Records στο Βέλγιο. Και η ιστορία συνεχίζεται…
